In dit artikel wordt MOOC, Massive Open Online
Courses, naar voren geschoven als een interessante, maar in Vlaanderen nog vrij
onbekende manier om zich als leerkracht bij te scholen. Losstaande vakken,
aangeboden door universiteiten, hogescholen of andere onderwijsinstituten
kunnen gratis door iedereen over de hele wereld gevolgd worden, met deelnemersaantallen
tot in de (tien)duizenden.
Naar de gewenste MOOCs kan gezocht worden op specifieke
internetplatformen. Naast tekstmateriaal, kan men op een MOOC o.a. ook video’s,
toetsen, online vergaderingen, opdrachten met peer evaluatie en vragen voor een
discussieforum vinden. Deelnemers kunnen zelf de informatie selecteren die ze
nodig hebben, zonder per se de volledige cursus af te werken. Dit kan ook een
voordeel zijn voor leerkrachten, aangezien MOOCs soms te intensief zijn om te
combineren met een fulltime onderwijsopdracht.
Dillenbourg, pionier aanbieder van MOOC in
Europa, vindt de synchroniciteit van MOOC een meerwaarde vergeleken met andere
vormen van online leren. Hij ziet ook de mogelijkheid voor leerlingen uit het
secundair om zich verder in de leerstof te verdiepen of om een idee te krijgen
van wat er aan de universiteit gedoceerd wordt. “De muren van de universiteit worden opengebroken.”
In Vlaanderen wordt onderzocht wat het
potentieel van blended learning is voor de universiteiten, om studenten aan te
zetten zich ook buiten de les in de vakken te verdiepen. Georges Van der Perre,
voorzitter van de expertengroep die zich over deze vraag buigt, stelt dat het
secundair onderwijs kan leren uit de experimenten en vorderingen van het hoger
onderwijs op dit vlak en wijst er tevens op dat het past in een steeds meer
leefwereldgericht secundair onderwijs.
Reflectie
MOOCs lijken interessant om verschillende
redenen. De internationalisering die zich meer en meer in de Vlaamse klassen
toont, wordt hier door leerkrachten op een ander niveau ervaren, nl. in
samenwerkingsverbanden die toch betrekking hebben op hun job, maar waarbij ze
zich in de positie van leerling/student bevinden. Hun persoonlijk ervaring zal
hen sterker en vertrouwder maken in het organiseren en begeleiden van verwante
projecten in hun klas en op hun school. Andere zienswijzen, methodieken, … uit
een breed netwerk verspreid over de wereld kan een frisse wind met zich meebrengen
op lokaal niveau. Verder kunnen MOOCervaringen inspiratie vormen voor
technologiegebruik in de klas of op school. Op ecologisch en tijdsgebonden gebied
worden verre verplaatsingen uitgespaard, terwijl toch van overal in de wereld
kan worden deelgenomen. Op deze manier worden lange termijn nascholingen
mogelijk, wat andere perspectieven biedt. Tegelijk is er een mogelijkheid om de
cursus op eigen tempo en selectief te volgen. Zowel organisatoren als
deelnemers hebben veel mogelijkheden om creatief te zijn. Constructieve
ontmoetingen kunnen leiden tot internationale samenwerkingsprojecten. Het thema
van de meertaligheid komt uiteraard aan bod, aangezien de meeste cursussen in
het Engels gegeven worden. Het feit dat de cursussen gratis zijn, heeft een
enorme democratische waarde.
Echter kan men ook vraagtekens plaatsen bij de
altruïstische indruk die dit nalaat. Ghanashyam Sharma, een assistent retorica en schrijven aan de State University of New York,
schreef een artikel over deze
kwestie vanuit zijn eigen ervaring om als docent met pakken ervaring in Nepal
verder carrière te maken op een Amerikaanse universiteit.
Hij stelt: “…we need more research about how students
learn in massive open online platforms, and a better understanding of how
students from different academic, cultural, social, and national backgrounds fare
in such spaces.”
“Academic disciplines and teaching/learning environments (or, put
simply, courses) are almost always highly specialized and situated in local
academic systems and cultures.”
“It took several years of training for me to gain the ability and
confidence to teach the type of more advanced courses that I had already taught
in a different country and academic system. In fact, even in the case of the
more context- and culture-neutral subjects like the natural sciences, the local
begins to trump the universal very quickly in terms of language used,
references made, applications shown, and so on.”
Een
mooi voorbeeld hiervan is te vinden in deze BLOSSOMS video:
Een belangrijke vraag is volgens Ghanashyam Sharma: “…what happens when thousands of students constituting a vast spectrum of
proficiency levels and academic backgrounds try to catch up with one’s attempt
to educate the world primarily through video-recorded lectures. This problem is
evident in the design and delivery of any MOOC in almost any discipline at this
time.”
Volgens hem dient de aandacht gericht te worden op de
intellectuele obstakels die aanwezig zijn ondanks de technologische toegang.
Daarenboven vindt hij dat de organisatoren van MOOCs ofwel
onwetend zijn ofwel niet bereid om de geopolitieke dynamieken te erkennen die
volgens hem de leerervaringen vormgeven op wereldschaal.
In een ander kritisch artikel over
MOOCs waarnaar hij verwijst, stelt men het iets meer cru: “Some educators
worry a one-way transfer of educational materials from the rich north to the
poor south will amount to a wave of “intellectual
neo-colonialism.”Referenties
http://www.klasse.be/leraren/44052/op-nascholing-vanuit-je-zetel/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten