dinsdag 29 april 2014

Mobiele Telefoons als alfabetiseringsstrategie

Samenvatting

Dit artikel werd gepubliceerd ten gevolge van een onderzoek van de UNESCO naar het gebruik van mobiele telefoons als middel van alfabetisering.

"Mobiele telefoons worden steeds meer een instrument dat een belangrijke bijdrage kan leveren in de strijd tegen het wereldwijde analfabetisme. Dat is de conclusie van een onderzoek van de United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (Unesco)" (Mah,2014)

Het artikel geeft het belang aan van mobiele technologie als middel van alfabetisering. In landen waar men niet gemakkelijk en goedkoop aan fysieke boeken kan geraken, dienen mobiele telefoons als alternatief. In gebieden van sub-Sahara Afrika, zijn boeken schaars zowel voor individuen als in onderwijsinstellingen. Daarentegen zijn mobiele telefoons heel toegankelijk, zelfs in de armste gebieden. 

Het rapport benadrukt dat honderdduizenden mensen over de hele wereld op dit ogenblik mobiele technologie gebruiken als een platform om met teksten om te gaan. Uit cijfers van de International Telecommunication Union (ITU) blijkt dat inmiddels zes miljard mensen op de wereld toegang hebben tot een mobiele telefoon (Mah,2014).
Het rapport pleit voor het nog meer toegankelijk maken van mobiele telefoons aan de burgers, training geven om het gebruik van mobiele telefoons als leertool te faciliteren en de financiële en technologische drempels voor mobiel lezen te beperken. 

Reflectie

Persoonlijk vind het heel goed dat burgers uit arme landen, hun mobiele telefoons aanwenden voor educatieve doeleinden, maar ik ben sceptisch naar de lange termijn perspectief van deze leermethode. Ik denk dat in plaats van betere systemen te ontwikkelen om het mobiel-lezen te faciliteren en stimuleren, zouden overheden en meer bepaald de UNESCO betere plannen ontwikkelen om fysieke boeken te verlenen aan die burgers. Op lange termijn zou vrees ik, de alfabetisering van bepaalde bevolkingen afhangen van het al niet bezitten van een mobiele telefoon. Dit is eveneens in mijn ogen een instrument dat de reeds bestaande ongelijkheid zou vergroten. 
Het gebruik van mobiele telefoons als leertool verschilt van het project van One laptop/ Child, in het feit de mobiele telefoons oorspronkelijk niet ontwikkeld worden als didactische tool, maar als communicatiemiddel. Het lijkt me eveneens onbegonnen werk, om de mobiele telefoons van alle ongeletterde burgers (indien ze allemaal over een telefoon beschikken) te voorzien met didactische materiaal.  

Het gebruik van telefoons voor educatieve doeleinden, moet volgens een persoonlijke keuze blijven, en zeker geen onderwijsstrategie of beleid. 

Bronnen: 

UNESCO (2014) "Reading in the mobile era: A study of mobile reading in developing countries"
http://static2.demorgen.be/static/asset/2014/227436e_2201.pdf, 29/04/2014

Geen opmerkingen:

Een reactie posten